تعیین حداکثر غلظت ایمن تزریق داخل ویترهAnti-CTGF Neutralizing Antibody در موش بزرگ آزمایشگاهی

هدف: فاکتور رشد بافت همبند (CTGF: Connective Tissue Growth Factor) دارای خاصیت پروفیبروتیک در بیماری‌های مختلف چشم مانند رتینوپاتی دیابتیک پرولیفراتیو (PDR: Proliferative Diabetic Retinopathy) و پرولیفراتیو ویترئورتینوپاتی (PVR: Proliferative Vitreoretinopathy) می‌باشد. در مطالعه آزمایشگاهی (In vitro) نشان دادیم که μg/ml 10 از آنتی‌بادی علیه CTGF به همراه 8/0 میلی‌گرم از بواسیزوماب در محیط کشت سلولی RPE (Retinal pigmented epithelium) سبب کاهش بروز ژن و پروتیین CTGF می‌گردد. در مطالعه حاضر که یک مطالعه In vivo می‌باشد به بررسی حداکثر دوز ایمن Anti-CTGF در زجاجیه (IVAC: Intravitrealinjection of anti-CTGF) در موش بزرگ آزمایشگاهی (Rat) می‌پردازیم. روش پژوهش: 45 موش بزرگ آزمایشگاهی رنگی (پیگمانته) بر اساس مقررات ARVO در چهار گروه، میزان μl 2 از IVAC را در غلظت‌های μg/ml 10 و μg/ml 20 و μg/ml 50 و μg/ml 100 و یک گروه هم به عنوان گروه Sham، μl2 از نرمال سالین دریافت کردند. برای تمامی گروه‌ها الکترورتینوگرام (ERG) در روزهای اول و هفتم و بیست‌ و هشتم انجام شد. پس از کشتن موش‌ها، گلوب‌های انوکلئه شده مورد بررسی‌های پاتولوژی، ایمونوهسیتوشیمی (Immunohistochemistery, GFAP) و آزمایش TUNEL (Terminal transferase dUTP nick end-labeling assay) قرار گرفتند. یافته‌ها: در شرایط اسکوتوپیک، آمپلیتود موج b، مربوط به پاسخ گیرنده‌های نوری استوانه‌ای و آمپلیتود موج b در شرایط Maximum Combined در گروه μg/ml 100 قبل از تزریق به ترتیب μv 2/71±89/111 و 58/55±57/178 بود که به طور معناداری در روز 28 کاهش یافت (به ترتیب μv 59/52±31/79 و μv 61/41±73/128 با 05/0P<). در سایر گروه‌ها با مقادیر کم‌تر IVAC و هم‌چنین در گروه شاهد، این اثر مشاهده نشد. کاهش در موج Oscillatory Potential نیز در روزهای 7 و 28 در گروه μg/ml 100 دیده شد (قبل از تزریق: μv 05/18±24/46 و روز هفتم: μv 95/15±03/30، 05/0P< و روز 28: μv 20/12±79/29 با 001/0P<). در بررسی بافت‌شناسی کاهش معناداری در تعداد سلول‌های گانگلیونی شبکیه درگروه E مشهود بود. در آزمایش ایمونوهیستوشیمی GFAP reactivity، در هیچ یک از گروه‌ها نسبت به گروه کنترل اختلاف معناداری دیده نشد ولی در آزمایش TUNEL، آپوپتوزیس در لایه‌های داخلی شبکیه در گروه با غلظت μg/ml 100 مشهود بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از تست ERG، بافت‌شناسی و TUNEL به نظر می‌رسد که تزریق داخل زجاجیه Anti-CTGF با غلظت μg/ml 100 در موش بزرگ آزمایشگاهی برای شبکیه مضر می‌باشد. غلظت μg/ml 50 و کم‌تر در مطالعات بعدی که از لحاظ اثربخشی تزریق داخل زجاجیه Anti-CTGF انجام خواهد شد، توصیه می‌گردد.